Ondanks een beleg van 900 dagen lukte het Hitler's troepen niet om Leningrad in te nemen, maar de bevolking heeft verschrikkelijk geleden. Ooggetuigen vertellen over die vreselijke dagen en over hoe zij na de oorlog van Stalin niet hun verhalen naar buiten mochten brengen.

Van september 1941 tot en met januari 1944 omsingelde het Duitse leger de stad Leningrad (zoals Sint-Petersburg tijdens de Sovjettijd heette). Het is Hitler nooit gelukt om de stad in te nemen, maar de bevolking heeft verschrikkelijk geleden. De toegangswegen waren geblokkeerd, zodat de aanvoer van voedsel en brandstof stokte. Grote hongersnood brak uit en de kou was ondraaglijk. Van de drie miljoen inwoners van de stad verloor een derde het leven.

De overlevenden werden in de Stalintijd gezien als ware helden. Maar tegelijk was het niet de bedoeling dat de mensen met hun eigen ervaringen en foto's de publiciteit zouden zoeken. Daardoor hebben de andere Russen nauwelijks geweten wat zich in de stad heeft afgespeeld. Filmmaakster Jessica Gorter werkte in 2004 mee aan de documentaire Piter, over de geschiedenis van Sint-Petersburg. Tijdens haar research trof ze mensen die haar vertelden over de oorlog (vrijwel alle overlevenden van nu waren toen nog kinderen). Zo was er een vrouw die op haar tiende verjaardag haar poesje kreeg opgediend. Het idee vatte post om speciaal over de 900 dagen dat het beleg van de stad duurde, een film te maken.

Wat begint als een film over persoonlijke getuigenissen van het beleg van Leningrad verandert geleidelijk in een epos over hoe censuur, propaganda en angst greep krijgen op de herinneringen van de hoofdpersonen. Een worsteling die tot op de dag van vandaag voortduurt.